Gittiğinden beri yarılı bir kuş gibi yüreğim babaannem.. yokluğunda iyleşmeye çalışan. Rüyalarda ve resimlerinle avunan. Geride bıraktıklarında boşluk tüm bedenlerinde doldurulamayan… sana giyidirirken beyaz gelinliğini; yüzündeki gülüşünü, mutluluğunu biliyorum çünkü düğünün vardı babaannem. Çok sevdiğin dedem seni bekliyordu kollarını açmış üstelik yanında biricik oğlun ve torununla birlikte. Sen çok mutlusun şimdi orda biliyorum kocaman ailenle bizi seyrediyorsun gülümseyerek.
Seni ziyarete gelemediğim için özür dilerim babaannem; kızıyorsundur beni unuttu diye. Seni unutmadım nasıl unutabilirim adın var üzerimde gururla taşıdığım ve taşıyacağım,ayaklarımın üstünde durmayı öğrettiğin, hayatı anlattığın seni taşıyorum ben. Ama alışamadım babaannem yokluğuna o yüzden gelemiyorum yanına. Bu ilk bayram sensiz geçireceğim ve çok zor benim için nasıl geçecek onu da bilmiyorum ya…ama tek tesellim babaannem yanımızda iken bir melektin kanatları olmayan şimdi ise mis gibi bahçelerin ,ırmakların bal kaymakların arasında ki ailene ,çok sevdiğin kardeşlerine kavuşan hakiki bir meleksin. Sama sevdiğimi hiçbir zaman yüzüne karşı söyleyemedim ama bunu da sen öğretmiştin babaannem . şimdi söylüyorum seni çok seviyorum..
ÇOK ÖZLEDİMMMM
s.t
